Gereformeerde Gemeente

Ellende: droefheid naar God.

Verlossing: vluchten tot Christus.

Dankbaarheid: vreugde in God.

Het tweede stukje wat we lezen is uit een preek over Matth. 5 : 4: Zalig zijn die treuren, want zij zullen vertroost worden.

Wilt gij nog meer, wel, hoort dan nog in het kort, welke eigenschappen en werkingen deze goddelijke droefheid heeft, opdat gij van haar dierbaarheid en heilzaamheid nog klaarder moogt overtuigd worden. (hierna worden 6 eigenschappen beschreven, wij lezen er één van):

Deze droefheid is gelovig en vertrouwende op God, en op Zijn genade in Christus. De ziel druipt wel als het ware weg van treurigheid, en verfoeit en veroordeelt zichzelf, vanwege haar zonden; maar zij denkt niet hard noch wreed van God, en wanhoopt niet aan Zijn genade en goedertierenheid in Christus; integendeel, zij aanschouwt Christus met het oog des geloofs, en begeert zich op het allerhartelijkst met Hem te verenigen, en door Hem, God de Heere, in Zijn heilige eer wederom te herstellen. Hoe inniger, tederder en hartelijker droefheid een kind Gods heeft over de zonden, hoe meer hij zich wendt en keert tot Christus, om door Zijn bloed en gehoorzaamheid die zonden weg te nemen en ganselijk uit te wissen, zodat deze droefheid dan de ziel uit haarzelf uitleidt en uitdrijft tot Christus, evenals wij lezen in Markus 5:24, van die vader van het kind, die, roepende met tranen, tot de Zaligmaker zei: ‘ik geloof, Heere’.

De ziel voelt zich smartelijk gewond door de zonde; maar ziende dat Jezus een pleister van Zijn bloed voor haar gemaakt heeft, stelt hij zich gewillig in de handen van deze hemelse Medicijnmeester, en laat zich van Hem genezen. Terwijl wolken van droefheid de ziel bedekken, breekt de zon des geloofs door dezelve heen en verdrijft die. Was dit zo niet, de ziel zou in een zee van tranen versmoren en verdrinken; maar het geloof is de kurk waar ze op drijft en die haar boven water houdt.